سعد عمار

بچیه، خیر دی لږ تیز ولاړ شه…. لور مې د مرګ او ژوند سره لاس او ګریوان ده. زړه ښځه شاته سیټ کې د خپلې ځوانې لور لاسونه مښي او وار په وار غږونه پرې کوي.

د موټر چلونکی ډیر ورخطا ښکاري، ځوانه نجلۍ ساه نشي اخیستی او مور یې پرې غږونه کوي چې لورې دا دی شفاخانه را نږدي شوه، لږ ځان ټینګ کړه، الله به خیر کړي.

موټر د کابل پر سرکونو تیز ځغلي، د موټر چلونکي زړه هغه وخت وغورځید کله یې چې د لیري نه په یوې څلور لارې کې د موټرو اوږده قطارونه ولیدل.

زړې ښځې ته یې وویل: مور جانې، مخکې لاره بنده ده، یو څو دقیقې باید انتظار وکړو؟

بچیه، که شفاخانې ته ونه رسیږو، لور به مې مړه شي، د خدای لپاره، زر زر مو شفاخانې ته ورسوه.

زړې ښځې په زاریو خپلې لور ته غږونه کول: لورې، لږ صبر وکړه، دا دی شفاخانه را نږدي شوه، اوو خدایه، ته مې لور روغه کړي، خدایه زر مو شفاخانې ته ورسوي.

موټر څلور لارې ته ورسید او یو اوږد قطار کې ودرید، څلور لارې کې یوازې یوه لار خلاصه وه، نورو ته ترافیکي پولیس او ځینې نور چې شخصي لباس کې وو او لاسو کې مخابرې نیولي وي ولاړ وو، هرې خوا یې منډې وهلي او خلکو ته یې کنځلي کولي چې مه خوځیږئ او ځاي پر ځاي ودریږئ.

لږه شیبه وروسته، زړې ښځې یو ځل بیا موټر چلونکي ته وویل: بچیه، شفاخانې ته مو زر ورسوه، د لور وضعه مې خرابیږي.

موټر چلونکی: مورجانې، لاره بنده ده، فکر کوم، کوم وزیر یا بل لوړ چارواکی به تیریږي.

دې وخت کې د ځوانې نجلۍ بدن حرکت پریښود او زړه ښځه په چیغو شوه، موټر چلونکی لا نور هم ورخطا شو، غوښتل یې دې خلکو سره مرسته وکړي، خو شاته او مخکې یې په لسګونو موټر ولاړ وو.

موټر چلونکی موټر نه ښکته شو، اخوا دیخوا یې منډې ووهلي، خو ناهیلی بیرته راستون شو، ساه یې بنده بنده کیده، زړې ښځې چې چیغې وهلي، ورته یې وویل: مور جانې، ټولې لارې بندې دي، خلک وایې چې کوم لوړ پوړی چارواکی تیریږي!

زړه ښځه: یا خدایه، لور مې وژغوره، یا خدایه داسې چارواکي رانه واخلي چې لارې را باندې بنده وي، یا خدایه، ته شاهد یې چې دا چارواکي زما د لور وژونکي دي.

1ـ برخی از مسلمانان متأسفانه به جای استقبال از این ماه مبارک با ذکر و سپاس خداوند به خاطر توفیق قرار گرفتن در این ماه با لهو و لعب و موسیقی به استقبال آن می روند، این در حالیست که پیامبر اسلام با این جمله: «بار الها این ماه را ماه امنیت، سلامتی و اسلام برایمان قرار بده». (به روایت ترمذی و گفته است که حدیث حسن است)، به استقبال این ماه مبارک می رفتند.

2ـ یکی دیگر از اشتباهات برخی از مردم این است که با وجود آگاهی از اینکه آن شب اولین شب ماه رمضان است نماز تراویح را نمی خوانند.

این کار اشتباه است چون به محض آنکه هلال ماه رویت شد مسلمان وارد اولین شب ماه رمضان شده و سنت است که نماز تراویح را به جماعت در مسجد بخواند.

3ـ غفلت برخی از مردم نسبت به دعا کردن به هنگام اعلام حلول ماه مبارک رمضان یا هنگام رویت هلال ماه.

سنت است هنگامی که ثابت شد که ماه مبارک آغاز شده و هلال این ماه رویه گردیده است باید این حدیث رسول الله صلى الله علیه و سلم را که به هنگام رویت هلال ماه فرموده بود، تکرار کنند:«بار الها این ماه را ماه مبارک و ایمان و سلامت و اسلام قرار بده ». (صحیح سنن ترمذی).

4ـ از جمله اشتباهات برخی از مردم این است که شب بدون نیت برای روزه می خوابند.

هنگام که روزه دار آگاهی یافت که وارد ماه رمضان شده است بر او واجب است که شب به نیت روزه بخوابد. از پیامبر اسلام صلى الله علیه و سلم روایت شده است که فرمود: «هر کس شب رمضان با نیت نخوابد آن روز روزه ندارد». (به روایت نسائی).

ایشان همچنین می فرماید: «هر کس شب رمضان و پیش از سپیده دم نیت نکند روزه دار نیست». (به روایت دراقطنی و بیهقی و البانی آن را صحیح دانسته است).

5ـ یکی دیگر از اشتباهات برخی از روزه داران بر زبان آوردن نیت است.

این کار آنها اشتباه است چون همین که به نیت روزه شب بخوابد کفایت می کند. شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید: «به اجماع علمای اسلامی بر زبان آوردن نیت واجب نیست، عموم مسلمانان با نیت روزه می گیرند و روزه آنها صحیح است». (الفتاوی ج 25 ص 275).

6ـ عدم امساک از خوردن و آشامیدن پس از آگاهی از حلول ماه رمضان .

مثلاً فردی مسافر یا خوابیده است یا به دلایلی در ابتدا متوجه نشده است که ماه رمضان فرا رسیده است، این اشتباهی بوده که از او سر زده است و بهتر است که هر وقت متوجه شد که ماه مبارک آغاز شده است باید بقیه روز از خوردن و آشامیدن خودداری کند. از سلمه بن الأکوع رضى الله عنه روایت شده است که گفت: «پیامبر مردی را فرستاد تا در روز عاشورا اعلام کند: هر کس در حال خوردن از خوردن دست بکشد و روزه بگیرد و هر کس نمی خورد دیگر نخورد». ( به روایت بخاری و مسلم).

7ـ به تأخیر انداختن نمازهای ظهر و عصر از سوی برخی از روزه داران به سبب غلبه خواب بر آنها که این از بزرگ ترین اشتباهات محسوب می شود. ا

الله تعالی می فرماید: « فَوَیلٌ لِّلْمُصَلِّینَ * الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» «وای به حال نمازگزاران، همان کسانی که نماز خود را به دست فراموشی می سپارند». برخی از علما گفته اند: آنها کسانی هستند که آن را به تأخیر می اندازند. در صحیح (بخاری) از ابن مسعود روایت شده است که از رسول الله صلى الله علیه و سلم سئوال کرد: کدام نماز ارزش بیشتری دارد؟ ایشان فرمودند: «خواندن نماز در وقت خودش» و در روایت دیگرآمده است : «در اول وقت آن».

8ـ به تأخیر انداختن افطار تا پس از پایان اذان به منظور رعایت احتیاط.

 این اقدام اشتباه است، روزه دار هر وقت صدای اذان را شنید باید افطار کند. هر کس آن را به تأخیر بیندازد در کاری که از خواسته نشده است مبالغه کرده است.

9ـ تعجیل در افطار سنت است که روزه دار در افطار کردن عجله کند و به محض اینکه مطمئن شد که زمان افطار فرا رسیده است، خوردن افطار را آغاز کند.

سهل بن سعد الساعدی رضى الله عنه از رسول روایت کرده است که فرمود: «همچنان مردمانی که در افطار کردن تعجیل می کنند از بهترین ها هستند». (متفق علیه). از انس رضى الله عنه روایت شده است که رسول الله صلى الله علیه و سلم فرمود: «در افطار کردن عجله کنید و خوردن سحری را به تأخیر بیندازید». (کتاب صحیح جامع صغیر).

10ـ غفلت برخی از روزه داران نسبت به دعا کردن به هنگام افطار کردن.

سنت است که روزه دار به هنگام افطار کردن دعا کند که فضیلت زیادی در آن نهفته است و روزه دار از جمله کسانی است که دعای او رد نمی شود. از انس بن مالک رضى الله عنه روایت شده است که رسول الله صلى الله علیه و سلم فرمود: «دعای سه شخص رد نمی شود: دعای پدر و مادر، دعای روزه دار و دعای مسافر». (احمد آن را روایت کرده و البانی آن را صحیح دانسته است). از جمله دعاهای صحیح در این باره این دعای رسول الله صلى الله علیه و سلم به هنگام افطار است که ایشان می فرمود: «ذهب الظمأ و ابتلت العروق و ثبت الأجر ان شاء الله» (صحیح سنن ابی داوود). «تشنگی برطرف شد و رگ ها سیراب شدند و اجر به خواست خداوند نوشته شد».

از جمله اشتباهات روزه داران غفلت برخی از آنها از دعا کردن پس از افطار است.

11ـ غفلت برخی از روزه داران از دعا کردن در حق کسانی که به آنها افطار می دهند.

سنت است وقتی روزدار نزد کسی افطار کرد برای او دعا کند کما اینکه رسول الله صلى الله علیه و سلم در حق قومی که ایشان را افطار داده بودند دعا کرده بود.

پس یکی از دعاهای زیر را بگوید:

- «افطر عندکم الصائمون و اکل طعامکم الابرار و تنزلت علیکم الملائکه». (صحیح جامع الصغیر).

- «اللهم بارک لهم فیما رزقتهم و اغفر لهم و ارحمهم». (به روایت مسلم).

- «اللهم اطعم من اطعمنی و اسقی من سقانی». (به روایت مسلم).

12ـ عجله کردن در سحری خوردن و به تأخیر انداختن افطار یا خودداری از خوردن سحری یا اکتفا کردن به خوردن در نیمه شب همگی مخالف سنت رسول الله صلى الله علیه و سلم است. مستحب است که روزه دار پیش از طلوع سپیده دم سحری بخورد. چرا که پیامبر صلى الله علیه و سلم فرموده است: «سه خصلت از اخلاق پیامبران است: عجله کردن در افطاری، به تأخیر انداختن سحری و قرار دادن دست راست بر روی دست چپ به هنگام خواندن نماز». به روایت طبرانی.

13ـ عادت ندادن کودکان به گرفتن روزه به خاطر سن کم آنها.

مستحب است که بچه ها را پیش از رسیدن به سن بلوغ به گرفتن روزه عادت دهیم و آنها را به این کار امر کنیم تا برایشان تمرینی باشد به ویژه که اگر توان آن را داشته باشند. ربیع بنت معوذ می گوید: «کودکانمان را بر گرفتن روزه عادت می دادیم و برایشان عروسک هایی از پنبه ساخته بودیم که هر وقت برای غذا گریه می کردند آن عروسک ها را در اختیارشان قرار می دادیم تا اینکه زمان افطار این کار را ادامه می دادیم». متفق علیه.

14ـ اصرار برخی از بیماران در زمینه گرفتن روزه با وجود تحمل سختی و مشقت.

این کار اشتباهی است چون الله سبحان حرج و سختی را از مردم برداشته است و به بیمار اجازه داده است که روزه اش را بخورد و بعدا قضای آن را بگیرد. الله تعالی می فرماید:

« فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیامٍ أُخَرَ یرِیدُ اللّهُ بِكُمُ الْیسْرَ وَلاَ یرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» (بقره:185)

یعنی: پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهاى دیگرى را به جاى آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتى شما را مى‏خواهد، نه زحمت شما را.

15ـ از جمله اشتباهات برخی از روزه داران خودداری از مسواک زدن در روزهای ماه رمضان. آنها گمان می کنند که استفاده از مسواک روزه آنها را باطل می کند که این کار اشتباه است. رسول اکرم صلى الله علیه و سلم فرمود: «اگر برای امتم دشوار نبود به آنها امر می کردم که به هنگام هر نماز مسواک بزنند». متفق علیه. بخاری رحمه الله می گوید: پیامبر روزه دار را از دیگران جدا نکرد.

16- از جمله اشتباهاتی که برخی مردم را با مشکلاتی نیز مواجه می سازد این است هر گاه جنب یا محتلم شدند، چنین می پندارند که روزه آنان باطل است و باید آن را قضا کنند. چه بسا برخی جهال نیز چنین فتواهایی داده باشند.

نظر درست آن است که روزه چنین افرادی صحیح است و به قضا نیاز ندارد. در روایات آمده است که هرگاه پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و سلم پس از فجر (اذان صبح) در حالت جنابت (پس از همبستری با یکی از همسرانشان) از خواب بر می خاستند، غسل می کردند و آن روز را روزه می گرفتند.

17- یکی دیگر از اشتباهات درباره ماه رمضان آن است که برخی گمان می کنند در ماه رمضان همبستری با همسران حرام است.

این نظر کاملا اشتباه است، زیرا همبستری فقط در روز (از طلوع فجر تا اذان مغرب) حرام است و حال آنکه در شب برای روزه داران حلال است. خداوند متعال در آیه 187 سوره بقره می فرماید: «احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسائکم هن لباس لکم و انتم لباس لهن» بر شما حلال شده است شب ماه رمضان نزدیکی با همسرانتان، آنها لباس شمایند و شما لباس آنان!

18- از جمله خطاهای رایج در ماه رمضان آن است که برخی، مسافران را به خاطر افطار کردن روزه سرزنش می کنند.

این کار اشتباه و نادرست است، زیرا مسافر در ماه رمضان هم اجازه افطار کردن و هم روزه گرفتن دارد. این امر نیز به حالت مسافر باز می گردد که از سه حالت خارج نیست:

- اگر روزه گرفتن برای مسافر دشوار نباشد، طبق مفاد آیه مبارکه که می فرماید: «و أن تصوموا خیر لکم ان کنتم تعلمون» بقره/ 181 (و اگر روزه بگیرید، برای شما بهتر است، اگر بدانید) برای چنین فردی روزه گرفتن بهتر است.

- چنانچه روزه گرفتن برای او دشوار بود و از پذیرش رخصت هم اعراض کرد در چنین شرایطی افطار کردن برای او بهتر است زیرا خداوند متعال می فرماید: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها» ( خداوند به اندازه توان انسان از او تکلیف می خواهد).

رسول خدا صلی الله علیه و سلم هم می فرماید: «خداوند متعال دوست دارد، همان گونه که از عزائم استفاده می شود، از رخصت ها نیز استفاده شود». (ابن حبان و طبرانی این حدیث را روایت کرده اند).

- اگر روزه گرفتن دشوار نبود، مسافر میان روزه و عدم آن مخیر است، زیرا در حدیثی که حمزة بن عمرو الاسلمی از رسول خدا روایت کرده، امده است که ایشان در پاسخ به حمزه که پرسید، آیا در سفر روزه بگیرم، فرمود: اگر خواستی روزه بگیر و اگر خواستی، افطار کن. (گفتنی است که حمزه از اصحابی بود که بسیار روزه می گرفت).

همچنین یاران پیامبر صلی الله علیه و سلم هیچ گاه روزه گرفتن یا عدم آن را در سفر برای یکدیگر عیب نمی دانستند. انس بن مالک رضی الله عنه می گوید: ما به همراه پیامبر صلی الله علیه و سلم به سفر می رفتیم و در آن نه روزه دار بر مفطر عیب می گرفت و نه مفطر بر روزه دار. (روایت از بخاری و مسلم)

روزه و اصناف مردم:

- روزه بر هر مسلمانی که بالغ، قادر و مقیم باشد واجب است.

- کافر روزه نمی گیرد و اگر مسلمان شود، قضای روزه سال های کفر بر او واجب نیست.

- روزه بر کودکانی که به سن بلوغ نرسیده اند، واجب نیست، اما برای آنکه به آن عادت کند، باید او را به این کار فرمان داد.

- روزه بر دیوانه واجب نیست و اگر کبیر (در سن بلوغ) باشد کفاره ندارد.

- روزه بر کسی که به دلیل کهولت و پیری یا بیماری لا علاج، توان روزه گرفتن ندارد، واجب نیست و این افراد باید به ازای هر روز از ماه رمضان یک فقیر را طعام دهند.

- افطار کردن برای آن دسته از بیمارانی که توان روزه گرفتن ندارند، مجاز است و آنان باید پس از شفا یافتن آن را قضا کنند.

- زنان باردار و آنانی که کودکان شیرخواره دارند نیز چنانچه روزه گرفتن بر آنان دشوار باشد یا از وضع کودکان خود بترسند، می توانند افطار کنند و بعدا ـ پس از رفع ترس ـ قضای آن را بجا آورند.

- زن حائض یا زنی که عده وضع حملش تمام نشده باشد (در دوره نفاس باشد) در این حالت روزه نمی گیرند و قضای آن را به جا می آورند.

- مسافر هم اجازه روزه گرفتن دارد و هم مجاز است افطار کند و قضای آن را بجا آورد. در این باره تفاوت نمی کند که سفر اضطراری باشد مانند سفر عمره یا مداوم باشد مانند سفرهای رانندگان تاکسی های بین شهرها. چنین افرادی مادام که در شهر خود نباشند، می توانند، روزه را پس از بازگشت قضا کنند.

سهو روزه دار:

- اگر روزه دار به علت فراموشی یا نادانی یا به خاطر اکراه، چیزی از مفطرات را خورد یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود. زیرا خداوند متعال در آیه آخر سوره بقره می فرماید: «ربنا لا تؤاخذنا إن نسینا أو أخطأنا» (پروردگارا، ما را به خاطر فراموشکاری یا اشتباه توبیخ و مؤاخذه مکن) در آیه دیگری هم می فرماید: «إلا من أکره و قلبه مطمئن بالإیمان» نحل/ 106 (مگر کسی که او را اجبار کرده باشند و حال آنکه ایمان قلبی اش ثابت باشد) خداوند متعال همچنین می فرماید: «و لیس علیکم جناح فیما أخطأتم به و لکن ما تعمدت قلوبکم» احزاب / 5.

بنابراین، اگر روزه دار در حالت فراموشی چیزی خورد یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود.

- اگر گمان کرد که خورشید غروب کرده است یا چنین فکر می کرد که هنوز فجر طلوع نکرده (وقت اذان صبح فرا نرسیده است) و در این حالت چیزی خورد و یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود.

- چنانچه روزه دار، مضمضه کند و بدون قصد مقداری آب به داخل گلویش فرو رود، روزه اش باطل نمی شود.

- اگر در خواب محتلم شد، روزه اش باطل نمی شود، زیرا در حالت خواب اختیار از دست او خارج بوده است.

اسباب باطل شدن روزه (مبطلات روزه):

هشت چیز روزه را باطل می کند که عبارتند:

1- آمیزش: اگر روزه دار در روز ماه رمضان با همسر خود همبستر شود و جماع کند، باید قضای آن روزه را بگیرد، مضاف بر آن باید کفاره بدهد. کفاره آن نیز آزاد کردن یک برده است، اگر نتوانست باید شصت روز پشت سر هم روزه بگیرد و اگر نتوانست باید شصت فقیر را طعام دهد.

2- انزال منی در بیداری بر اثر استمناء یا همبستری یا بوسه یا در آغوش گرفتن یا غیره.

3- خوردن یا آشامیدن. مفید یا مضر بودن آن تفاوتی نمی کند و دود (سیگار یا چیزهای دیگر به صورت عمدی) از آن جمله است.

4- تزریق آمپولهای تقویتی که به جای غذا از آن استفاده می شود. اما آمپول های غیر تقویتی خواه عضلانی باشد یا وریدی و خواه مزه آن را حس کند یا نه، روزه را باطل نمی کند.

5- تزریق خون، خواه به علت از دست دادن خون زیاد باشد یا چیز دیگر.

6- خروج خون حیض یا نفاس

7- بیرون کشیدن خون از بدن از طریق حجامت یا راه دیگر. اما خروج خون به علت خون دماغ شدن یا کشیدن دندان بدان سبب که به معنای حجامت نیست، روزه را باطل نمی کند.

8- استفراغ عمدی، اما اگر غیر عمدی باشد، روزه با آن باطل نمی شود.

توصیه هایی به روزه داران:

1- روزه دار در صورت نیاز به غسل جنابت هم می تواند نیت روزه کند و پس از طلوع فجر غسل نماید.

2- زن چنانچه پیش از طلوع فجر یکی از روزهای ماه مبارک رمضان از حیض یا نفاس پاک شد، باید آن روز را روزه بگیرد، هر چند که غسل به جا نیاورده باشد و مجاز است که غسل را پس از طلوع فجر به جا آورد.

3- روزه دار در روز ماه رمضان می تواند دندان خود را جراحی کرده یا بکشد و آن را ضد عفونی کند یا در چشم یا گوش خود قطره بریزد و حتی در صورت حس کردن طعم آن قطره در حلق، باز روزه اش باطل نمی شود.

4- روزه دار برای خنک شدن و کاهش عطش می تواند روی خود آب بریزد یا در کنار خنک کننده ای مانند کولر بنشیند.

5- روزه دار می تواند برای آسان کردن تنفس و کاهش فشار و غیره آب را در دهانش مضمضه کند.

6- اگر دهان روزه دار خشک شد او می تواند لب هایش را با آب تر کند یا با آب مضمضه کند، اما اجازه غرغره کردن ندارد.

7- سنت است که روزه دار سحری را تا چند دقیقه پیش از طلوع سپیده دم به تأخیر بیندازد و پس از غروب خورشید در خوردن افطاری عجله و شتاب کند و با چند دانه رطب افطار کند و اگر رطبی نیافت با خرما و اگر خرما نبود با آب و اگر آب هم در دسترسش نبود و هیچ غذای حلالی را نیافت در قلبش نیت باز کردن روزه اش را بکند تا اینکه چیزی پیدا می کند.

8- سنت است که روزه دار بر عباداتش بیفزاید و از همه کارهایی که از آن نهی شده است دوری کند.

9- بر روزه دار واجب است که فرایض خود را تمام و کمال انجام دهد و از کارهای حرام دوری کند. نمازهای پنج گانه را در وقتش به جماعت بخواند و اگر نتوانست به جماعت بخواند از دورغ و غیبت و تقلب و معاملاتی که در آن ربا وجود دارد و از هر سخن و رفتار حرام بپرهیزد. پیامبر اسلام صلى الله علیه و سلم می فرماید: «هر کس سخن زشت و ناروا و عمل به آن را ترک نکند و همچنان بر جهل و نادانی خود پافشاری می ورزد خداوند نیازی ندارد که آب و غذای خود را ترک کند».

الله را قسم می دهیم به اسماء و صفات نیکویش! که ما را از ارتکاب به خطا و لغزش دور سازد و آگاهی و فقه در دین را نصیب ما گرداند و ما را از جمله روزه دارانی قرار دهد که از روی ایمان و طلب پاداش روزه گرفته اند و از ما این روزه ها را بپذیرد. گناهان ما را که از روی عمد یا آشکارا و پنهان انجام داده ایم بیامرزد که او قادر و توانا بر این کار و آمرزنده است.

سبحان ربک رب العزة عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمد لله رب العالمین.

باسپاس از سايت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت

منبع: اصلاح آنلاین

18رمضان
•    وفات سیف الله “خالد بن الولید”:
در 18 رمضان 21هـ برابر با 20 من اگست 642م: شمشیر برهنه خدا “خالد بن ولید” صاحب تعداد زیادی از فتوحات و پیروزی ها بر علیه دو امپراتوری ایران و روم در گذشت، همه زندگی او در جهاد در راه خدا گذشت.
•    درگیریهای میان هندو ها ومسلمانان در شهر کلکته ى هند:
در 18 رمضان 1365 هـ برابر با 16 من اگست 1946م: درگیریهای میان هندو ها و مسلمانان در شهر کلکته ی هند شروع و دامنه آن به چند شهر کشیده شد. این درگیریها 3روز ادامه یافت و 7 هزار کشته داشت.
•    بیعت حسن بن علی به خلافت
در 18 رمضان 40هـ برابر با 24 جنوري 661 حسن بن علی رضی الله عنه بعد از وفات پدرش به خلافت رسید.
•    یوسف بن تاشفین باعث اتحاد مسلمانان در اندلس شد:
در 18 رمضان 484هـ برابر با1091م قوماندان یوسف بن تاشفین توانست که مسلمانان را در اندلس متحد کند و به تفرقه میان طوایف پایان دهد.
•    پایان دولت مرابطین مغرب
•    در 18 رمضان سال 539هـ، دولت مرابطین در مغرب عربی به پایان رسید و دولت موحدین تشکیل شد. هنگامی که درگیری میان (مرابطین) به رهبری تاشفین بن علی بن یوسف بن تاشفین و موحدین- به رهبری عبدالمؤمن بن علی- شدت یافت و درگیری و کشتار میان دو گروه رخ داد پس از آنکه از روی صخره پرت شد کشته شد، که موحدین سر او را از بدن جدا کرده و به مرکز موحدین در جایی بنام (تینمل) مرکز دعوة موحدین بردند. با این اتفاق حکومت مرابطین در مغرب به پایان رسید، هرچند که اعضای مرابطین پس از مرگ تاشفین با برادر او موسوم به اسحاق بیعت کردند اما اثری نداشت.

19رمضان
•    تأسیس پوهنتون الزیتونه:
در 19 رمضان 1375 هـ برابر با30 اپريل 1956م: حکومت تونس دستوری مبنی بر اختصاص پوهنتون زیتونیه مخصوص علم صادر کرد و 5 پوهنځى داشت.
•    وفات شیخ حسنین مخلوف:
در 19 رمضان 1410هـ برابر با 15 اپريل 1990م: عالم بزرگ حسنین محمد حسنین مخلوف، مفتی دیار مصر درگذشت.او یکی از چهره های فقه در جهان اسلام در قرن چهاردهم هجری به شمار می رود که به موضعگیرهای شجاعانه و اظهارات حق شهرت دارد.
•    جنگ دریایی میان عثمانی ها و پرتغالی ها:
در 19 رمضان 1121هـ برابر با 30 نوامبر 1806م جنگ دریایی میان اسکادران عرب عثمانی و ناوگان پرتغال ها رخ داد که نتیجه آن بازگشت ناوگان اعراب به راس الخیمه بود.

20رمضان
•    بنای مسجد قیروان:
در بیستم رمضان 51هـ برابر با 29 سپتمبر 671م مسجد قیروان بدست عقبه بن نافع رضی الله عنه بنا شد.
•    کوچ هزاران تن از قرطبه:
در 20 رمضان 202 هـ برابر با 30 مارچ 818م: پس از آن که قیام اندلسی های قرطبه بر ضد حکومت امیر حکم بن هشام شکست خورد و خانه های آنان ویران شد؛ هزاران تن از آنان که نزدیک به 15 هزار نفر بودند به مصر کوچ کردند.

21 رمضان
•    فتح مکه مکرمه:
در 21 رمضان 8 هـ برابر با 11 جنوري 630م فتح مکه مکرمه به اتمام رسید و این سال به سال فتح معروف شد.
این فتح (فتح الفتوح) هم نامیده شد زیرا پس از آن بود که مردم گروه گروه به دین خدا داخل شدند. در فتح مکه ابوسفیان هم مسلمان شد.
•    وفات حجاج بن یوسف ثقفی:
در 21 رمضان 95هـ برابر با 9 جون 714م: توفی حجاج بن یوسف ثقفی یکی از مردان دولت اموی درگذشت. او یکی از افراد مشهور تاریخ اسلامی است که به قدرت و خشونت در برخورد با مخالفين معروف است. در زمان حکومت او خدمات شایانی صورت گرفت که از جمله می توان برقراری امنیت و گسترش فتوحات اسلامی، ایجاد شهر واسط و نقطه گذاری قران مجید را نام برد.
•    ولایت سلطان أورخان اول:
در 21 رمضان 726هـ برابر با 21 اگست 1325م: سلطان أورخان اول بر سریر حکومت عثمانی تکیه زد. او دومین نفر در سلسله سلاطین محسوب می شود که موجب محکم شدن پایه های حکومت و وسعت مقام عثمانی گردید و فرقه مشهور انکشاری را بوجود آورد.
•    شروع حفاری در کانال سويس:
در 21 رمضان 1275 هـ برابر با 24 اپريل 1859م: عملیات حفاری در کانال سويس که دریای سفید و احمر را به هم وصل می کند اغاز شد. این کار بمدت 10 سال ادامه داشت و در آن 60 هزار کشاورز مصری شرکت داشتند. در 19 نوامبر 1869 افتتاح شد. طول ان 162و نیم کیلومتر است.
•    وفات دعوتگر بزرگ شیخ إبراهیم عزت:
در 21 رمضان 1403 هـ برابر با 2 جولاى 1983م: دعوتگر بزرگ شیخ إبراهیم عزت یکی از دعوتگران بزرگ مصر در ربع پایانی قرن بیستم؛ درگذشت.

منبع: اصلاح آنلاین

سوال:
برادران گرامی السلام علیکم و رحمت الله و برکاته
در حفظ و امان رب العزت جل جلاله باشید. آیا در ماه مبارک رمضان استعمال مسواک که در سایر اوقات سنت موکد بوده جائز است یا خیر؟
با احترام برادر شما عبدالله از کابل

جواب:
الحمدلله رب العالمین، والصلاة والسلام علی خیر خلقه محمد وعلی آله وصحبه اجمعین، وبعد:

قول صحیح آن است كه مسواك برای روزه دار و غیر روزه دار در تمام اوقات مستحب است و همین برای روزه دار، قبل از زوال و بعد از آن جایز است. به دلیل حدیث عامر بن ربیعه«رضی الله عنه» كه در سنن آمده است: رأیتُ رسولَ الله ما لا أُحْصِی یتسوَّكُ وهو صائم مسند احمد (3/445)، ابوداود (2364)، ترمذی (725)
«چندین بار كه نمی توانم آن ها را بشمارم مرتب می دیدم كه پیامبر صلى الله علیه و سلم در حال روزه مسواك می زد.»

در این جا این صحابی مشخص نكرده است كه آیا قبل از زوال ایشان را در حال مسواك دیده است یا بعد از آن، بلكه مطلقاً مسواك زدن ایشان را روایت كرده است. ولی به احتمال غالب ایشان را بعد از زوال دیده چون نماز ظهر و عصر بعد از زوال هستند، و از آن جا كه رسول الله صلى الله علیه و سلم مسواك را برای نماز تأكید كرده احتمال می رود كه برای نماز ظهر و عصر مسواك می زده است.

اما آنان كه مسواك را بعد از زوال مكروه دانسته اند از این حدیث استدلال كرده اند: إِذَا صُمْتُمْ فَاسْتَاكُوا أَوَّلَ النَّهَارِ وَلا تَسْتَاكُوا آخِرَهُ بیهقی در الكبری (8120، 8121)
هر وقت روزه گرفتید در ابتدای روز مسواك بزنید و در آخر آن مسواك نزنید.
حدیث مذكور ضعیف و غیر قابل استدلال می باشد. اینان همچنین از گفتار پیامبر صلى الله علیه و سلم استدلال می كنند كه فرموده است: “لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْیبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِیحِ الْمِسْكِ” (متفق علیه)، یعنى: “بوی دهان روزه دار نزد الله تعالی از بوی مشك خوشبوتر است.”

روش استدلال این ها بدین صورت است كه چون مسواك بوی دهان را تغییر می دهد، از زدن مسواك خود داری نمود. این توجیه نادرست است، زیرا مسواك بوی مخصوصی را كه در اثر روزه به وجود می آید از بین نمی برد، زیرا بوی دهان در اثر عدم رعایت بهداشت دهان و دندان نیست، بلكه نشأت گرفته ازمعده می باشد، و با خالی بودن معده از خوراك بد بویی از دهان خارج می شود و این بو از نظر مردم ناپسند است ولی از نظر خداوند بسیار دوست داشتنی و پسندیده است. پس مسواك بوی دهان روزه دار را از بین نمی برد بلكه صرفاً دندان ها را تمیز نموده و بد بویی دندانها را از بین می برد نه بویی را كه از معده بیرون می آید.

بنابراین صحیح این است كه مسواك زدن قبل از زوال و بعد از آن جایز است.
اما در مورد استفاده از کریم دندان همراه با برس دندان هنگام روزه، باز هم کدام مشکلی ندارد ولى نباید کریم دندان به حلقش فرو رود و گرنه روزه اش را باطل میكند، و پیامبر صلى الله علیه و سلم در حدیثى فرموده است كه “”بالغ فی الاستنشاق إلا أن تكون صائماً”، یعنى: “در استنشاق (فروبردن آب در بینى هنگام وضوء) زیاده روى كن مگر اینكه روزه دار باشى”، لذا از باب احتیاط بهتر است كه هنگام روزه از کریم دندان استفاده نكند.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

منبع: اصلاح آنلاین