ولایت باستانی فراه در جمع وسیعترین ولایات افغانستان قرار داشته و در غرب کشور موقعیت دارد.

این ولایت از شمال به ولایت هرات، از جنوب به ولایت نیمروز، از شرق به ولایت هلمند و از جانب غرب، حدود ۲۹۰ کیلومتر، با کشور جمهوری اسلامی ایران هم سرحد می باشد.

مساحت این ولایت (۴۹۳۳۰۰) کیلو متر مربع بوده و حدود (۶۵۰) متر از سطح بحر ارتفاع دارد. اقلیم آن نیمه صحرایی و دارای تابستانی فوق العاده گرم بوده و زمستان آن معتدل و کم باران میباشد. تند بادهای موسمی اکثراً در زمستان و تابستان در این ولایت میوزد که بنام سیاه باد و تفت باد یاد میشود.

ولایت فراه که از جمله ولایات گرمسیر کشور است، درجه حرارت آن در تابستان ها اکثراً (۴۵+) درجه سانتی گرید بوده و در زمستان ها گاهی تا (۲-) درجه سانتی گرید تنزیل می یابد.

ولایت فراه در طول البلد (۶۲-۷۰) درجه شرقی و عرض البلد (۳۲-۲۲) درجه شمالی قرار دارد.

مقدار بارندگی در این ولایت سالانه بطور اوسط بین 50- 100 میلی متر بوده و در ارتفاعات مقدار آن تا 200 میلی متر نیز میرسد.

ولایت فراه حدود ( ۴۸۰۰۰۰۰(  هکتار زمین زراعتی داشته که از جمله، ۵۶۰۰۰۰ هکتار آن زمین زراعتی آبی و فیصدی کم آن ( درمراتع مرتفع شرق فراه ) بطور للمی زرع می گردد.

علاوتاً در موازی (۶۲۰۰۰ ) هکتار زمین آن نیز، غله جات، سبزیجات و حبوبات زرع می شود.

حدود نود فیصد مردم ولایت فراه به زراعت و مالداری اشتغال داشته و عموماً زمین های این ولایت طور یک فصله یا بطور یک سال در میان کشت می شود.

این ولایت دارای اراضی وسیع مختلف النوع بوده که سلسله کوه های مرتفع، کوتل ها و راه های صعب العبور اکثراً در شرق این ولایت موقعیت دارد. کوه های مالمند، اسپندو، اوزمین، کوه مشکانها، کوه شور،  کوه غژدان، لورکوه، کوه ششپیرو و کوه زآب در شرق اینولایت در اطراف ولسوالی های پرچمن، گلستان و بالابلوک قرار دارد.

این سلسله کوه ها رشته های امتداد یافته و کوچکتری است از سلسله کوه های سیاه کوه و پاروپامیزاد.

کوتل هاییکه مناطق شرق اینولایت را با سایر نقاط وصل مینماید عبارت اند از: کوتل منه، کوتل اوزمین، کوتل سرخ، کوتل بی جی بست، کوتل فرنگی، کوتل خرمالق، کوتل سنگلان، کوتل رجان، کوتل نل غوجه و غیره.

همچنان، سلسله کوه های خرمالق، لورکوه، کوه های توت و چکاب، کوه صفرک، کوه کلندزده، کوه کورجی، کوه بشتو، کوه تکه،کوه خاکسفید، کوه بی بی چه باران، کوه دروز، کوه دوازده امام، کوه آتش فشان، کوه قوچ و غیره، در مناطق مرکزی و غرب اینولایت، عموماً از شرق به غرب موقعیت یافته و به زیبایی طبیعی این ولایت افزوده است. راضی هموار و دشت های پهناور، عموماً در جنوب و غرب این ولایت گسترده شده است. دشت بکواه که از جمله مشهورترین دشت های کشور است، در جنوب این ولایت موقعیت دارد.

همچنان دشت خسپاس، دشت نصرالله و دشت بابوس نیز، اراضی وسیعی از اینولایت را احتوا نموده است.

جهیل سیستان و هامون سابوری (در جنوب غرب ولایت فراه، موقعیت داشته) آب های رود خانه های اینولایت را در خود جمع و بعداً با آب های رود هیرمند جانب اطراف شهرستان زابل و از طریق رود سرشیله ( کشور ایران )  به گود ذره سرازیر می نماید.

جمعیت ولایت فراه حدود (۴۷۴۳۰۰) نفر تثبیت گردیده است. ولی احتمالاً جمعیت فراه به (یک میلیون) نفر (بشمول مهاجرینی که در کشور ج. ا. ایران هستند) تخمین زده می شود.

این ولایت دارای ده ولسوالی و  1265 قریه است که ذیلاً مسافه و موقعیت ولسوالی های آن توضیح داده می شود:

1. خاکسفید  ( شمال فراه ) - مسافه از مرکز ۴۸ کیلومتر - تعداد قریه ۷۶
2. بکواه ( جنوب شرق فراه ) - مسافه از مرکز ۹۵ کیلومتر - تعداد قریه ۱۱۶
3. پشت کوه ( غرب فراه ) - مسافه از مرکز ۶۰ کیلومتر - تعداد قریه ۵۷
4. گلستان ( شرق فراه ) - مسافه از مرکز ۲۴۰  کیلومتر - تعداد قریه ۲۱۹
5. پرچمن ( شمال شرق فراه ) - مسافه از مرکز ۳۲۰ کیلومتر - تعداد قریه ۲۹۶
6. پشترود ( شمال فراه ) - مسافه از مرکز ۲۸ کیلومتر - تعداد قریه ۵۷
7. اناردره (شمال غرب فراه) - مسافه از مرکز ۷۵ کیلومتر - تعداد قریه ۳۹
8. پشت کوه (غرب فراه) - مسافه از مرکز ۶۰ کیلومتر - تعداد قریه ۹۳
9. بالابلوک (شرق فراه) - مسافه از مرکز ۵۰ کیلومتر - تعداد  قریه۹۷
10. جوین (جنوب غرب فراه) - مسافه از مرکز ۹۳ کیلومتر - تعداد قریه ۷۴

ولایت فراه از شرق به غرب، از ولسوالی پرچمن تا مرز ج. ا. ایران حدوداً ( ۵۱۱ ) کیلومتر طول دارد، که نزدیکترین ولسوالی آن به مرکز یعنی شهر فراه، پشترود و دور ترین ولسوالی آن، پرچمن می باشد.

مرتفع ترین نقطه فراه، قله امروتک ( بالای کوه غژدان ) در ولسوالی پرچمن ( با ارتفاع ۴۱۸۲ متر ) و پایینترین نقطه  آن هامون صابری با (۴۵۰) متر ارتفاع از سطح بحر در جنوب غرب فراه موقعیت دارد.