در داخل محدوده پارك ملی بیش از بیست قریه وجود دارد. در قسمت مركزی پارك ملی و در منتهی الیه بند هیبت یك بنای تاریخی وجود دارد كه قدمت آن به حدود صد سال می رسد معروف و مشهور به « مزار بند امیر» می باشد، در كنار بقعة مذكور آرامگاه چند تن ازبزرگان واجداد سادات بند امیر قرار دارد، از آن جمله آرامگاه سید علی حسن حاجی و شاه سید شاه كه هر دو از اجداد سادات قریه جارب كشان هستند، قرار دارد.
مردم بومی كه از اقصی نقاط كشور به منظور تفریح و زیارت به این جا می آیند، این زیارتگاه را مقدس شمرده و بعنوان قدمگاه مولا علی(علیه السلام) از خاك اطراف آن برای تبرك برداشته و از در دیوار آن طلب حاجت می كنند، هرچند كه تابلوی حك شده سر در آن گویای حقیقت دیگری‌ است، در تابلوی سر در این بنا كه از جنس گچ پخته و به صورت برجسته مكتوب گردیده است، جملة «مسجد شریف امیر» به خوبی پیداست. اما عوام الناس به این تابلوی توجه چندانی نداشته و احكام مسجد را كمتر در حق آن رعایت می كنند.
در سال های قبل از جنگ، توریست ( توریزم ) بعنوان یك منبع درآمد اقتصادی برای مردم منطقه محسوب می شد. جهان گردان و سیاحان كه ابتدا برای دیدن دو مجسمه بزرگ شهر بامیان می آمدند و سپس جهت گردش تفریح به بند امیر می آمدند.
با آغاز جهاد مردم مسلمان افغانستان علیه ارتش سرخ شوروی، بساط توریزم از این ناحیه بطور كلی برچیده شد و این وضع در دوران جنگ های داخلی احزاب و هم چنین در دوران حكومت طالبان ادامه داشت.
پس از سقوط رژیم طالبان و روی كار آمدن دولت جمهوری اسلامی به ریاست آقای حامد كرزی، بند امیر سال به سال جمعیت افزونتری به خود جذب نموده و رونق بیشتر پیدا كرد.
به دلیل استراتژی جغرافیای بندامیر و اشتیاق سرمایه داران خارج از منطقه به سرمایه گذاری در بند امیر و پلانهای متعددی كه دولت در این ساحه در نظر دارد، مردم بندامیر در سال 1385 گرد هم آمده و یك شورای را تحت عنوان «شورای هماهنگی بندامیر» تأسیس و آن را در وزارت عدلیه افغانستان ثبت و راجستر كردند.
افرادی كه به بندامیر مراجعه می كنند شامل سه دسته مردم اند:
1. جهانگردان و سیاحان كه بیشتر به منظور كارهای تحقیقاتی در زمینه های آب، سنگ، ماهی ها، پرندگان و... به اینجا مراجعه می كنند.
2. افراد بومی كه اكثراً از شهرها و به منظور سپری كردن ایام تعطیل و تفریح و تنزّه به این جا مراجعه می كنند.
3. افراد بومی كه اكثراً از قریه جات به این جا مراجعه می كنند كه هدفی جز زیارت قدمگاه مولا علی (علیه السلام) و گرفتن حاجت ندارند.
طبق آمار به دست آمده بیشترین مراجعه كننده را دسته سوم تشكیل می دهند. حضور پرتعداد دستة سوم باعث شده است تا در بندامیر یك خلأ بزرگ فرهنگی و دینی احساس شود، این ضرورت توسط علما و طلاب دینی به خوبی احساس شده و برای پر كردن این خلأ بود كه طرح مسجد جامع و مدرسة امیرالمومنین (علیه السلام) و در كنار آن یك كمیسیون فرهنگی پی ریزی شد.
در بُعد مادی در بند امیر بسیاری از خدمات و لو در حدّ ابتدایی آن وجود دارد، كه در فصل گرما در راستای رفاه حال مسافرین و توریست ها مشغول فعالیت اند.
این خدمات شامل 11 باب هتل ابتدایی، 20 باب دكان(مغازه) بنجاره(خاربار فروشی)، 2 مركز خدمات عكاسی و فیلم برداری، 2 مركز تعمیرات انواع موتورها(ماشین) و دیگر عراده جات، 11 دستگاه انواع قایق های موتوری، پاروی و پایدلی، 12باب مسافرخانة ابتدایی، حدود 100 باب خیمه كرایی در اندازه های مختلف،22 باب سرویس تشناب (دستشویی) ابتدایی، زمین فوتبال، زمین والیبال، انواع تابلوهای راهنمایی برای وسایط نقلیّه و تابلوهای اخطاری و راهنمایی برای مسافرین؛ میوه جات از قبیل خربزه، تربوز(هندوانه)، سیب، انگور، زردآلو، بادرنگ(خیار)، توت، كِشته(برگه) در اختیار مسافرین قرار دارد.
اما با كمال تأسف در بُعد فرهنگی و دینی مردم هیچ گونه كاری عملی تا كنون صورت نگرفته است. در اطراف بندها تنها چیزی كه به عنوان شعائر دینی و اسلامی توجه انسان را به خود جلب می كند وجود یك تابلوی سبز رنگ بسیار كوچك كه این جمله بر روی آن نوشته شده است: «مسجد و قدمگاه حضرت علی علیه السلام» و چند تابلوی سیاه رنگ كه بر روی یكی از آنها «زیارت امین الله» نوشته شده، در داخل بنای مذكور بر روی دیوار نصب شده است،می باشد كه 95/0 مردم سواد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: